Pilchowice

 

Kościół parafialny pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela, z 1780 roku (wnętrze późnobarokowo-klasycystyczne)

 

Pierwszy, drewniany kościół jest wzmiankowany w dokumentach z 1335 r. Parafia należała wówczas do archiprezbiteratu gliwickiego, a od 1725 r. do archiprezbiteratu Dębieńsko Wielkie. Do parafii należały dwa kościoły filialne - w Smolnicy i Wilczej. Obecny, późnobarokowy kościół parafialny pochodzi z 1780 r., a poświęcony został w 1781 r. W ołtarzu głównym znajduje się obraz z XVIII w. przedstawiający scenę ścięcia św. Jana Chrzciciela. Jest on kopią malowidła Michała Willmanna z kościoła św. Wincentego we Wrocławiu. W czerwcu 1978 r. zostały poświęcone i zawieszone na wieży trzy nowe dzwony. Poświęcenia dokonał biskup opolski Alfons Nossol. Z okazji jubileuszu 200-lecia kościoła w 1980 r. gruntownie odnowiono i odmalowano późnobarokowe wnętrze świątyni. Uroczystości jubileuszowe obchodzono 30 sierpnia i w tym dniu ksiądz biskup Alfons Nossol konsekrował ołtarz i kościół.Na cmentarzu szpitalnym Braci Bonifratrów znajduje się grób ks. Konstantego Damrota, który zmarł w Pilchowicach w 1895 r.

 

Plebania wczesnoklasycystyczna z końca XVIII wieku  
Dwór barokowo-klasycystyczny z drugiej połowy XVIII wieku, obecnie urząd gminy  
Klasztor bonifraterski z lat 1812-14, rozbudowany o skrzydła boczne w 1859 roku, obecnie szpital  
Cmentarz przyklasztorny, założony w pierwszej połowie XIX wieku  
Grób ks. Konstantego Damrota  
Kapliczka przydrożna, późnobarokowa (z przełomu XVIII-XIX wieku) z rzeźbą świętego Jana Nepomucena z XVIII wieku  

Krzyż kamienny z 1886 roku, z figurą Chrystusa ukrzyżowanego oraz Matki Boskiej Bolesnej

 

 

Krzyż kamienny z 1860 roku, z figurą Matki Boskiej Bolesnej

 

 
Stodoła drewniana z drugiej połowy XIX wieku kryta strzechą